Handelsoorlog zet circulaire economie weer op de kaart

Wereldleiders deinzen niet terug om kostbare grondstoffen en technologie in te zetten als geopolitieke wapens. In 2022 besliste president Biden om de export van Nvidia’s meest geavanceerde chips naar China aan banden te leggen, naar eigen zeggen uit veiligheidsoverwegingen. China sloeg terug met restricties op de export van essentiële grondstoffen als gallium en antimoon naar de VS en Europa. Rond dezelfde tijd blokkeerde Rusland de doorvoer van Oekraïens graan via de zwarte zee, waardoor veel Afrikaanse landen zonder dreigden te vallen. “Het feit dat landen van de ene op de andere dag kunnen beslissen om de kraan volledig dicht te draaien, vormt een groot risico voor regio’s die sterk afhankelijk zijn van internationale handel, zoals Europa”, waarschuwt Theyssens. 

“Ondanks deze veelbelovende ontwikkelingen heeft de invoering van circulaire economie echter nog niet aan de verwachtingen voldaan”, nuanceert Theyssens. “De overgang blijft traag en ongelijk, met grote verschillen tussen theoretisch potentieel en praktische implementatie. Vanuit de overheden ontbreekt nog steeds een urgentiegevoel waardoor er onvoldoende wetgevend kader is. Doordat grondstoffen makkelijk en goedkoop konden ingevoerd worden vanuit andere landen, was de circulaire economie eerder een ‘nice-to-have’ dan een prioriteit. Ook in de bedrijfswereld heerst terughoudendheid om af te wijken van de traditionele lineaire economie, aangezien er nog te veel onzekerheid is rond regelgeving, terugverdientijd van investeringen, en logistieke uitdagingen.”

Het streven naar een circulaire economie biedt investeringsmogelijkheden in veel sectoren. Van het gebruik van duurzamere materialen en verpakkingen tot het introduceren van een circulaire ontwerpmentaliteit in het productieproces. Van het verlengen van de levensduur van producten door verhuur, reparatie en wederverkoop tot het beheren en omzetten van afval in hulpbronnen. In elke fase van de levenscyclus van een product zijn er mogelijkheden voor bedrijven om de principes van de circulaire economie te integreren om de efficiëntie te verbeteren, afval te verminderen en nieuwe markten te veroveren.

“Als echte beleggingstrend is de circulaire economie nog niet echt doorgebroken. Het thema is vaak minder tastbaar en spreekt niet tot de verbeelding zoals artificiële intelligentie, ‘space economy’ (commercieel gebruik van de ruimte, n.v.d.r.) of zelfrijdende auto’s dat doen. Toch is het thema dermate breed dat je als belegger, met een potentiële interesse in circulaire economie, gespreid kan inspelen op een structurele en zeer actuele groeitrend“, besluit Theyssens.

“Neem een logistiek bedrijf als Brambles. Brambles heeft een pool van 350 miljoen herbruikbare paletten, kratten en containers die ze verhuurt aan bedrijven om hun goederen te vervoeren en ze na gebruik over te dragen van klant naar klant. Of een bedrijf zoals Copart, het grootste online platform voor autoveilingen, dat haar beurswaarde sinds 2015 meer dan vertienvoudigde. Copart verkoopt wagens, die door schade niet meer verzekerd kunnen worden, aan reparateurs of ontmantelaars, zodat de onderdelen een tweede leven krijgen. Binnen de afvalverwerkers zien we een Waste Management of een Republic Services, die afval omzetten in stroom.
Maar ook in de eigen rangen hebben we verschillende bedrijven die fors inzetten op de kringloopeconomie. Een bedrijf als het Deense Novonesis is wereldleider in enzymen en micro-organismen, nodig voor de productie van onder andere biobrandstoffen, probiotica en plantaardige eiwitten. Een Befesa of een Norsk Hydro zijn actief in de recyclage van staal en aluminium. En een Solvay, dat onlangs nog een volledig nieuwe productiehal voor zeldzame aardmetalen opende in het Franse La Rochelle”, sluit Theyssens het rijtje af. “Voorbeelden genoeg dus.”