De wereld in beeld: daar is Trump 2.0
Peilingen, polls ... wie gelooft ze nog. Ook bij ons slaat men in de voorspellingen al eens grandioos de bal mis. In de VS gingen we de spannendste verkiezingen ooit tegemoet. Het ging in de zogenaamde ‘swing states’ op een nagelbijter uitdraaien. De ordemachten stonden klaar om bij een nederlaag van Trump bij mogelijke rellen in te grijpen. Echter, de beslissing viel sneller dan ooit, het verschil was klaar en duidelijk en of u nu voor- of tegenstander bent … de tweede ambtstermijn van Donald Trump is een feit. Sterke prestatie, zeker als u weet dat sinds eind 19de eeuw niemand 2 niet-opeenvolgende ambtstermijnen tot winnaar werd uitgeroepen. Tot Trump dus!
Niet alleen wordt een Republikein terug president maar met ook de Senaat in handen krijgt Trump als het ware ‘carte blanche’. Hoe u het draait of keert, heel wat onzekerheden komen ons tegemoet. De Chinese president Xi was er als de kippen bij om Trump proficiat te wensen. Of ze de volgende 4 jaar goede vrienden blijven, is maar zeer de vraag. Maar tegen zijn kar rijden doet men toch beter niet.
Trump was en is de man van boude uitspraken. Zo kondigde hij in zijn campagne al heel wat maatregelen aan, vaak handelsgerelateerd. In zijn vorige ambtstermijn werden zijn plannen na verloop van tijd echter vaak behoorlijk afgezwakt. Maar nu staat hij alleszins sterker in zijn schoenen.
Niet alleen in China maar ook in Europa kijkt men met een bang hartje uit naar zijn plannen. Zo wil hij op alle import een taks van 20% heffen. Voor China heeft hij zelfs importtarieven tot 60% op het oog. Waarschijnlijk zal het zo ver niet gaan maar nu al een beetje dreigen kan geen kwaad. Trump wil ook de immigratie beperken, maar dat zal dan weer de arbeidsmarkt in de VS verstoren. Legale of illegale immigranten, een arbeidstekort zal de markt ontregelen. Wat er zeker niet op zal verbeteren is het overheidstekort. Dat zal afhankelijk van de bron met 4 tot 7,5 miljard dollar toenemen. De hoge inflatie was voor Joe Sixpack de schuld van de Democraten. Niemand twijfelt er echter aan dat de plannen van Trump een terugkeer van de inflatie zal inhouden. Benieuwd hoe hij dit gaat verkopen.
Beleggers zijn ook benieuwd naar zijn relatie met de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve (Fed). In het verleden had hij vaak al kritiek op de Federal Reserve. Afschaffen van dit instituut is zo goed als onmogelijk maar hoe ver reikt de inmenging van Trump? De huidige Fed-voorzitter heeft een mandaat tot 2026. Eén van de doelstellingen van de centrale bankiers is de inflatie rond de doelstelling van 2% te houden. Als de maatregelen van de Republikeinen de inflatie opnieuw zal doen toenemen volgen er ongetwijfeld spanningen.
Trump zal nog maar pas in zijn 'Oval Office' zitten of 2025 kondigt zich al pittig aan. Eén van zijn eerste taken wordt het verhogen van het schuldenplafond. Geen probleem waarschijnlijk gezien de meerderheid van de Republikeinen. Gezond is anders. En eind 2025 komt er een einde aan de belastingverlagingen, die hij trouwens zelf invoerde in 2018. Kijken we al wat verder dan noteren we tussentijdse verkiezingen in 2026, de zogenaamde ‘midterms’. Dat is meestal een harde noot om te kraken voor de regerende partij. De kans is reëel dat de Democraten dan de controle over het Huis terug in handen krijgen. In niet-presidentsverkiezingen doen ze het doorgaans beter.
We kunnen nog een tijdje doorgaan met ‘wat als’ of ‘als Trump dit of dat’ ... Kortom niemand weet eigenlijk hoe zijn tweede ambtstermijn zal evolueren. Onder zijn eerste ambtstermijn als president zijn er weinig of geen nieuwe militaire conflicten ontstaan. Misschien verrassend gezien zijn stijl maar hier tekenen we met zijn allen alvast opnieuw voor. Boeiend worden de volgende 4 jaar alleszins.
We doen toch een poging om de impact van de verkiezing van Donald Trump samen te vatten.
- Overheidsuitgaven: eerder een Keynesiaanse aanpak waardoor de overheidsuitgaven in stijgende lijn gaan, met dus minder renteverlagingen en een hogere schuldgraad.
- Impact op de vrije handel: al tijdens zijn eerste ambtstermijn was Trump protectionistisch ingesteld met handelsconflicten met o.a. China en de Europese Unie. Hij gaf al aan de taksen te verhogen, vooral China is de dupe.
- Migratie: Trump wil de illegale (en legale) migrantenstroom stoppen wat tot een tekort aan arbeidskrachten en tot stagflatie kan leiden.
- Geopolitiek: waarschijnlijk gaan we hogere geopolitieke spanningen tegemoet, wat een effect op de olie, grondstoffen en rente kan hebben. Dit leidt tot een grotere onzekerheid op de financiële markten.
- Dollar: sterker door de importtarieven en binnenlandse groei door stimulus. De recente appreciatie van de dollar maakt dat die beweging al grotendeels is ingeprijsd.
- Rente: hogere rente door hogere uitgaven en hogere schuld. Ook op dit scenario heeft de obligatiemarkt al geanticipeerd.
- Olie: een stijgende dollar betekent een lagere olieprijs. 'Drill baby drill', meer olie oppompen en een overaanbod kan tot lagere prijzen leiden.
- Beurzen: Wall Street kan profiteren van een belastingverlaging en het promoten van 'Made in USA'. Positief voor de Amerikaanse Small- en Midcaps. Dat zagen we de recente dagen al met een opsprong van de Russell2000-index. Maar wie teruggaat in de tijd ziet dat het eigenlijk voor de aandelenmarkten op termijn niet uitmaakt of nu een Democraat of een Republikein aan de macht is.
Inderdaad … historisch bekeken maakt het eigenlijk niet zoveel uit welke strekking er een president levert. Uiteraard speelt het voor bepaalde sectoren op de kortere termijn wel een rol. Investeerders in oliebedrijven zien Trump graag komen terwijl de groene-energiegerelateerde bedrijven op Harris hoopten. In deze eeuw noteerde de S&P500 trouwens slechts in 1 ambtstermijn na 4 jaar lager dan in het begin van de ambtstermijn. Tussentijdse correcties of crisissen worden uiteindelijk op de lange termijn steeds weggegomd. Hieronder ziet u de evolutie van de Dow Jones Industrials sinds het begin van de 20ste eeuw. Om zo'n lange historiek weer te geven, gebruikt men best een logaritmische schaal. Buiten de periode van de 'Grote Depressie' in de VS is het naar correcties op de langere termijn met een vergrootglas zoeken. Procentueel kunnen bepaalde crisissen, denk maar aan de covid-uitbraak begin 2020, groot zijn maar op de langere termijn zijn die correcties nog amper zichtbaar.
Olieprijs blijft zwak
Begin oktober noteerden we nog een opflakkering van de olieprijs en dit vooral door de vrees dat Israël de Iraanse olie-infrastructuur zou aanvallen. Met een dagelijkse productie van 2 miljoen vaten per dag is Iran een belangrijke energiespeler. We zien weinig factoren die de olieprijs op korte termijn fors hoger kunnen duwen of de geopolitieke spanningen zouden onverwacht ergens moeten escaleren. De OPEC+ blijft teveel olie oppompen.
De OPEC+ meldde begin november dat het de productiequota met 1 maand zal verlengen en de productieverhoging van 180.000 vaten per dag pas vanaf januari zal invoeren. De organisatie verwijst zelf naar een moeilijker economisch klimaat, de zwakke vraag uit China en een hogere productie in niet OPEC+-landen.
Inflatie daalt verder
Nu Trump aan de macht komt vrezen marktwaarnemers dat de inflatie wel eens terug zou kunnen aantrekken. Zo ver zijn we nog niet. In de eurozone kwam de inflatie voor het eerst sinds de zomer van 2021 (3 jaar al!) onder de doelstelling van 2% die de Europese Centrale Bank hanteert. Dit met dank aan de dalende energieprijzen. U merkt het in de winkel misschien, de voedingsprijzen zijn weer gestegen. Onze economen verlagen hun inflatieverwachtingen voor eind 2024 naar 2,4% en 2,1% voor volgend jaar.
Ook in de VS noteerden we een dalende inflatie van 2,6% naar 2,4%. De kerninflatie bleef onveranderd op 3,3%. Ook hier zien de prijzen van kerndiensten zoals voeding opnieuw stijgen. In de VS liggen onze prognoses op 2,9% voor eind 2024 en 2,4% voor 2025. Maar net als in Europa is de recente dalende inflatie vooral te danken aan de lagere energieprijzen.
Eurozone wacht op sterkere groei, VS blijft sterk
De PMI-indicator die het vertrouwen bij de aankoopdirecteuren weerspiegelt, daalde opnieuw lichtjes onder het 50-niveau, de grens tussen groei en krimp.. Desondanks zien we een sterke arbeidsmarkt met een historisch lage werkloosheidsgraad en een consument die in het derde kwartaal wat minder somber werd. Deze consument houdt echter de portefeuille nog gesloten als het op grote aankopen aankomt. De ECB noteert wel een lichte opleving in de kredietaanvragen door bedrijven.
De Amerikaanse economie daarentegen blijft sterk presteren. De vrees voor een recessie is al lang verleden tijd. Stilaan ging men uit van een ‘soft landing’, nu spreekt men al van ‘no landing’. De stijging van de werkloosheid in juli was achteraf bekeken een uitschuiver en kwam vooral van een groot aantal nieuwkomers op de arbeidsmarkt. De werkloosheid blijkt nu gedaald te zijn van 4,2% naar 4,1%.
Niet alleen de arbeidsmarkt presteert sterk in de VS, ook de detailhandelsverkopen stegen (+ 0,4%), dus de consument laat het zeker niet afweten. Toch enig minpunt. De woningbouw daalde nu al voor de derde maand op rij. Onze economen zien de Amerikaanse economische groei afzwakken naar 1,9% volgend jaar.
Chinese centrale bank draait overuren
De Chinese economie geraakt maar niet uit het slop alhoewel we recent toch enige lichtpunten konden detecteren. De People Bank of China zet alle zeilen bij en kondigde een stimuleringspakket aan. Zo zal het monetaire beleid een versoepeling kennen en komt er meer steun voor de vastgoedmarkt en de aandelenmarkten. Veel details over de stimuleringspakketten ontbreken nog maar het lijkt de Chinese overheid nu wel menens. De beleggers reageerden alvast enthousiast. Sinds lang viel er nog eens plezier te beleven op de Chinese beurs.
Fixed Income
Beleggers vrezen nieuwe inflatieopstoot in de VS na de verkiezing van Trump tot president
De combinatie van solide economische cijfers en de stijgende kansen op de verkiezing van Trump tot president zorgden in de VS de afgelopen maand voor een renteopstoot.
De langetermijnrente veerde sneller op dan de korte rente waardoor de rentecurve wat steiler werd. Obligaties aanhouden met een wat langere duratie loont opnieuw wat meer.
De ietwat tegenvallende inflatiecijfers voor de maand september, 2.1% voor de headline inflatie en 2,7% voor de kerninflatie, weerhielden de Federale Reserve er niet van om de beleidsrente een tweede maal op rij te verlagen, deze keer met 25 basispunten. De rente bevindt zich nu op 4,5-4,75%. Fed-voorzitter Powell herhaalde de intentie om de rente ook in de nabije toekomst verder te laten dalen tot het niveau waarop het monetaire beleid noch restrictief, noch expansief is. Op dit moment lijkt dit neutrale rentepeil zich rond 3.5% te situeren.
De vrees die in de VS echter momenteel leeft is dat het toekomstige economische beleid van pas verkozen president Trump inflatoire effecten zal veroorzaken, waardoor de rente in dat geval minder verlaagd moet worden dan momenteel ingeschat. Het invoeren van een immigratiestop, het opleggen van hoge importtarieven voor handelsgoederen uit landen als China en het voeren van een expansief fiscaal beleid (met grotere budgettaire overheidstekorten tot gevolg), kunnen op termijn zeker de Amerikaanse inflatie opkrikken. Uiteraard valt nog te bezien hoeveel van deze electorale plannen ook daadwerkelijk zullen worden doorgevoerd.
De Amerikaanse centrale bank blijft intussen herhalen dat het toekomstige beleid bepaald zal worden door de evolutie van zowel de inflatie als de tewerkstellingsdoeleinden. De instelling laat zich alleszins niet leiden door eventuele politieke beleidskeuzes.
Ook in de eurozone steeg de overheidsrente de afgelopen weken erg fors, al was dit minder uitgesproken dan in de VS. Het economische plaatje blijft er eerder fragiel uitzien, wat de Europese centrale bank ertoe aanzette om de rente opnieuw met 25 basispunten te verlagen tot 3,25%. Presidente Lagarde herhaalde de data afhankelijke aanpak van de ECB. Bedoeling lijkt ook hier te zijn om te evolueren naar een neutraal monetair beleid met een rente in de buurt van 2-2,5%.
Ook in de eurozone werd de rentecurve de afgelopen maand wat steiler: de kortetermijnrente bleef nagenoeg stabiel, de langetermijnrente steeg.
De betere economische vooruitzichten voor de VS en het aanhoudende renteverschil tussen de eurozone en de VS bezorgde de dollar een erg positieve maand. De dollar apprecieerde 1,5% ten opzichte van de eenheidsmunt.
Buiten de eurozone werd de rente recentelijk ook verlaagd in landen als Zwitserland, het VK, Zweden, Nieuw-Zeeland en China.
Op het vlak van de bedrijfsobligaties veranderde de situatie niet veel. De kredietspreads op zowel investment grade als high yield obligaties zetten hun neerwaartse trend verder. Zolang de economie niet ontspoort staat niets een verdere (beperkte) daling van deze spreads de komende periode in de weg.
KBC Beleggingsstrategie
Sectoren binnen de strategie
Cyclische aandelen: globaal genomen blijven we sceptisch voor cyclische aandelen, maar in het licht van de recente en nog te verwachten renteverlagingen, hebben we enkele accenten verlegd. We zijn nog altijd voorzichtig voor industriële bedrijven. We zijn wel optimistischer geworden voor basismaterialen, aangezien zij kunnen profiteren van de lagere renteomgeving die de vraag naar bouwmaterialen zal aanwakkeren. Voor de cyclische consumentensectoren zijn we neutraal, terwijl we de Europese luxesector helemaal afbouwden. De automobielsector kan niet bekoren, maar deze sector wordt gedomineerd door het volatiele Tesla, waar we ons neutraal op positioneerden.
Defensieve aandelen: sectoraal gaat de voorkeur naar huishoud- en persoonlijke producten (binnen de niet-cyclische consumentensectoren) en naar gezondheidszorg. Binnen gezondheidszorg zijn we niet alleen positief voor de klassieke farmaciebedrijven, maar ook voor medische technologie. Voor nutsbedrijven zijn we vandaag neutraal. Voor voeding en dranken zijn we neutraal. Algemeen is onze visie op de brede sector van defensieve aandelen meer neutraal geworden, gegeven de aanhoudende sterkte van de Amerikaanse economie, waar vooral de arbeidsmarkt en de dienstensector het goed blijven doen.
Financiële aandelen: voor de financiële sector zijn we positief. Dit zowel voor verzekeringsmaatschappijen als voor banken. De interestmarges blijven hoog en de verwachte beweging in de rentecurve versterkt dit effect ook nog de komende maanden. Binnen de sector maken we enkele verschuivingen. De kwetsbaarheden van Amerikaanse banken lijken voorbij, dus we verschuiven ons overgewicht in Europese banken naar Amerikaanse banken. Ook Amerikaanse vermogensbeheerders en leveranciers van betalingsdiensten worden lichtjes bijgekocht.
Vastgoed: na een moeilijke periode voor vastgoed, zou de sector moeten kunnen profiteren van de dalende rente. Centrale banken lijken bereid op hun volgende vergaderingen de beleidsrente te verlagen. Bovendien zien we opnieuw meer deals in de sector plaatsvinden, waardoor de onzekerheid over de waardering afneemt. Ten slotte is ook het dividendrendement aantrekkelijk.
Technologie: We zijn positief op software. De waardering is aantrekkelijk en de cijfers in het tweede kwartaal waren fraai. De halfgeleidersector is duur, en beleggers gaan op zoek naar iets anders. We blijven neutraal voor halfgeleiders want we erkennen het blijvend potentieel van de AI-technologie. We handhaven een neutrale visie op (traditionele) media. Hardware kan ons nog steeds weinig bekoren, hiervoor hanteren we een negatieve visie.
Een beleggingsstrategie op uw maat.
Wat gebeurt er in de wereld? En wat zijn de gevolgen voor de financiële markten? In de KBC- Beleggingsstrategie gaan we dieper in op onze vooruitzichten voor specifieke regio’s, sectoren en thema’s.
Wenst u meer informatie? Uw private banker of wealth manager is uw aanspreekpunt.
Hebt u hierover vragen?
Uw private banker of wealth manager helpt u graag verder.
Dit nieuwsbericht mag niet worden beschouwd als een beleggingsaanbeveling of advies.