Nervositeit op de financiële markten

De financiële markten verkeren in woelig water. Een eerste kink in het beursenthousiasme kwam er midden januari toen het Chinese DeepSeek een goedkoop alternatief voor de dure Amerikaanse AI-architectuur bleek te bieden. Een echt grote correctie bleef toen uit. Vooral dankzij goede vierdekwartaalresultaten en enkele lichtpuntjes over de Europese conjunctuur en dito bedrijfswinsten. Bovendien kon het AI-verhaal de Chinese aandelenmarkten wat uit het dal trekken. Dat Donald Trump ondertussen de gevestigde wereldorde overhoop haalde door decennialange allianties op de schop te gooien en agressors als vrienden te beschouwen en vice versa, zorgde wel voor nervositeit maar niet echt voor beurspaniek.

Bij de start van Trump 2.0 werden vooral de groeigerichte aspecten van het beleid in de verf gezet. De nieuwe Amerikaanse president zou Amerika – en dus de Amerikaanse beurs – opnieuw op 1 zetten. In de voorbije weken werd evenwel duidelijk dat Trumponomics – en vooral de ongestructureerde manier waarop het ten uitvoer wordt gebracht – op de kortere termijn ook heel wat risico's voor de economische groei in de VS inhoudt.

Onduidelijkheid over draconische invoerheffingen en besparingen in de overheidsuitgaven zorgen voor onzekerheid en hogere inflatieverwachtingen bij consumenten en producenten, wat ook beleggers niet onberoerd laat. Het is die onzekerheid, die dan doorsijpelt in statistieken en vertrouwensindicatoren, die de directe aanleiding vormde voor:

1. een stevige correctie op de Amerikaanse beurzen
2. en voor de duik die de Amerikaanse obligatierente maakte.

De Europese markten konden grotendeels aan de correctie ontsnappen. De geopolitieke ommezwaai van de VS en de snelle Europese reactie hierop via plannen voor verhoogde defensie- en infrastructuuruitgaven kunnen immers voor meer economische groei in Europa zorgen. Dat één en ander niet tot een nog enthousiaster beursklimaat in Europa leidt, moet worden toegeschreven aan het zwaard van verhoogde Amerikaanse invoerheffingen dat Europa nog altijd boven het hoofd hangt én de wetenschap dat een mogelijke groeivertraging in de VS ook een impact heeft op Europese bedrijven.
 

De internationale aandelenmarkten worden al lang gedomineerd door de VS. Die dominantie is de voorbije jaren alleen maar gegroeid dankzij een lange periode van 'US exceptionalism', gevoed door een relatief sterke economische en winstgroei, waarbij een aantal grote IT- en mediabedrijven een belangrijke rol speelden.

Over de afgelopen 10 jaar tekenden Amerikaanse bedrijven een gemiddelde winstgroei van 7,7% per jaar op, tegenover een gemiddelde winstgroei van slechts 5% voor bedrijven uit de eurozone. In diezelfde afgelopen 10 jaar steeg de Amerikaanse beurs gemiddeld 11,8% per jaar, tegenover gemiddeld 6,1% in de eurozone. Een sterke outperformance, in grote mate gebaseerd op een superieure winstgroei.

De langetermijnpositionering in onze aandelenportefeuilles is gebaseerd op marktkapitalisatie-gewogen internationale beursindices. Zo maakt Noord-Amerika meer dan 68% van de wereldaandelenindex MSCI World All Countries uit. Ook met een relatieve underperformance van de Amerikaanse beurzen zijn we niet van plan om die positionering bij te sturen. Zowel op het vlak van demografie, technologische ontwikkelingen, ondernemingsvriendelijk beleid als energievoorziening, beschikken de VS op de lange termijn over betere kaarten dan het oude continent.

We volgen de ontwikkelingen op de voet. Wanneer de kans zich voordoet, kunnen we het aandelengewicht mogelijk verhogen. Los van een beperkte herpositionering in onze beleggingsstrategie vanuit de VS richting Europa de voorbije weken, zullen we eerder aandelen bijkopen in de VS, waar de correctie meer uitgesproken is.
 

• Historisch zijn de Europese beurzen niet langer goedkoop. Ze noteren nog altijd met een korting tegenover de VS, maar die discount lijkt ons gerechtvaardigd door het betere structurele plaatje in de VS.
• Bij een eventuele escalatie van de handelsoorlog lijkt Europa op de korte termijn kwetsbaarder dan de VS. De mogelijke positieve groei-effecten van het stimulerende begrotingsbeleid in infrastructuur en defensie dreigen dan meer dan gecompenseerd te worden door een maximale benadering vanuit Amerikaanse hoek van de 'reciproke'- handelstarieven die nodig zijn om tot een gelijk speelveld te komen op handelsvlak.  

Obligatiemarkten kregen de voorbije weken een stevige stijging van de rentes op (Europese) overheidsobligaties te verwerken. Terwijl de Europese Centrale Bank haar beleidsrente nog eens met 25 basispunten verlaagde, steeg de Duitse 10-jaarsobligatierente met ongeveer 0,4%-punt. Nu zijn we de laatste tijd wel wat schommelingen op de obligatiemarkten gewend, maar zo'n rentesprong was hoogst uitzonderlijk.

Aanleiding voor de forse rentestijging waren de fiscale plannen in de Europese Unie - en dan vooral in Duitsland - om de uitgaven voor defensie en infrastructuur fors te verhogen. Die uitgaven zullen zich vertalen in meer schulden, die gefinancierd moeten worden met extra uitgiften van obligaties. Meer aanbod dus van obligaties, waardoor de koersen dalen en de obligatierente stijgt.

De financiële markten lopen vermoedelijk wat vooruit op de feiten. Er zijn indicaties dat de verkoopgolf en de stijging van de obligatierente te hevig was.
De fiscale uitgaven zullen op termijn de economische groei ondersteunen, maar:

• de plannen zijn voorlopig nog niet erg concreet;
• de fondsen zullen bovendien niet onmiddellijk gespendeerd worden. Het kan nog een jaar duren voor er enige impact is, zowel op de economie als op de uitgifte van obligaties;
• een eventuele escalatie in de handelsoorlog met de VS blijft nog altijd een belangrijk risico.

We achten de kans op een verdere forse stijging van de obligatierente klein, maar we gaan er evenmin vanuit dat de obligatierentes in Europa snel weer fors dalen. Daarvoor lijkt de ommekeer in het budgettaire beleid te ingrijpend. Een beperkte correctie lijkt echter niet onwaarschijnlijk, zeker nu obligaties opnieuw aantrekkelijk zijn, de inflatie in de eurozone nog altijd in gunstige zin evolueert en de Europese Centrale Bank wellicht nog een extra renteverlaging in haar mouw heeft zitten.

Hebt u hierover vragen?
Uw private banker of wealth manager helpt u graag verder. 

Dit nieuwsbericht mag niet worden beschouwd als een beleggingsaanbeveling of advies.